Қаусылқан Қозыбайұлы: Сіләмнің құрдасы (Әңгіме)

Екі атты ойға қарай ойысқан сайын, көктем самалы демін ішіне тартып тынып барады. Тер басқан аттар да жиі пысқырып, изектеп келеді, кейде тұра қалып танауларын тізесіне үйкейді. – ағасы, әңгімені жақсы айтады екенсіз, құлақ құрышым әлі қанбай келеді, айрылысар жер де аз қалды, естелік болып есте қалсын, тағы да әңгімеңізді […]