Болат Құрманғажыұлы Әкежан: Қыз бейті (поэма)
Менің Еренқабырғам* көк тіреген, Қырандары құзардан көп түлеген. Мама бұлттар иісе саумалындай, Жасындарын қарағай көп тілеген. Қыс көрпесін сырғанда құз жеріген, Шыңдарында құрсанған мұз еріген. Бала өзендер құйатын Манасына*, Орман ду боп жатқанда құс серіден. Көбік шаша жөңкісе буырқанып, Көрмеген жан таңырқар бұрын анық. Көкжал толқын тепкілер жартастарын, […]
Соңғы пікірлер