Белгілі ақын, журналист Талғат Ешенұлының шеттегі ағайынға өлеңмен жазылған хатын ұсынып отырмыз.
Уа, бауырым!
Қобдалық,
тәшкендік һәм өлгейлік!
Қазақтың бір баласы
Тілдей осы қағазға
Датын жазды көлдей қып.
Алтайдай зор еңселім!
Жарық күнде жау тиіп, жаттан құқай көрсе елім,
Құйысқаным көтерілсе,
Суырылар деп қынынан
Ес тұтатын семсерім!
Қара орманым!
Телегейкөк теңізім!
Абадандай атамның,
Алтын құрсақты анамның
Махаббатынан жаратылған егізім!
Тілін тығып ауызына,
Ділін тығып бауырына,
Сары майдай сақтап отырған негізім!
Қонысы екі жарылған,
Өріс-оты тарылған
Байтағым!
Шалдарының ет жүрегі елжіреп,
Балаларының тұлымшағы желбіреп,
Атажұртқа қашан, қалай қайтарын
Кім біледі?
Соқыр, мылқау, керең болса ұлығым,
Арызымды кімге барып айтамын?..
Қамаудағы қасқыр боп,
Сағынышың тасқын боп,
Сен де жүрсің,
Қанша рет
Қара түнде Қажытайдай қашқың кеп.
Мен де жүрмін,
Қанша рет
Қара түнде есігімді аштым кеп –
Жалғыз қаракөрінсеемірене құшағыма басқым кеп.
Сен ол жақта көзің жасқа тұнып бір,
Мен бұл жақта көкірегім ұлып бір,
Қарға адымда қауыша алмай отырмыз –
Шекарадақұлып тұр.
Уа, бауырым!
Кілт төресі – жүректегі кілт бұл.
Ашылмайтынесікті топсасымен жұлып кір!
Қара басың қандысайда қалса да –
Емшектегі баланы ел шетіне іліктір!
Мойынымызға заман салған сынақ бұл,
Бір жауабын біз ғана таба алатын сұрақ бұл:
Қуат қылсаң – өз еліңді қуат қыл,
Суат қылсаң – өз жеріңді суат қыл.
Жыласаң да, күлсең де
Отаныңда жылап, күл!
Қара басың қандысайда қалса да –
Ұлды жеткіз –
«Алла жар» деп артынан жүгеніңді лақтыр!
Сенің басың – ноқталы,
Менің басым – оқдәрі:
Ұлы дала оянып, ақ таңымның атқаны,
Ұл-қызымның шұрқырасып жатқаны,
Астананың жымың қаққан оттары,
Масайраған, маужыраған шақтары –
Бәрі-бәрі қуантады,
Қорқытады нақ тағы.
Шаңырағымда қырық рулы ұлыс бар,
Қазақстан көгерсе екен деп тілеп,
Зар қып жүрген жоқ бәрі.
Жұртты көріп маңайдағы бүлінген,
Ұлтты көріп өз жанынан түңілген,
Сен қорқасың айырылам деп тілімнен,
Айырылам деп ділімнен.
Ол қорқыныш қорқыныш па,
Мен қорқам:
Айырылам ба деп елден мына түріммен!
Бәрінқазақ көтерген,
Бәріне де еті өлген:
Қайыр күтпей біреуден я бүгіннен,
Қысылғанда Құдайына ғана жүгінген.
Тек мемлекетімнің болашағынан қорқамын –
Әрнеге бір жалтақтап,
Әркімге бір жүгірген.
Уа, бауырым!
Менің жаным, сенің жаның тегіннен
Бабаларымның қан мен тері төгілген,
Аналарымның жас пен сүті төгілген
Жерұйықтысақтау үшін
Қарызға ғана берілген:
Қарыс сүйемжерімізден айырылсақ,
Бізге ұжмақ бола алмайды өмір де,
Бізге жаза бола алмайды өлім де!
Уа, бауырым!
Қобдалық,
тәшкендік һәм өлгейлік!
Қазақтың бір баласы
Тілдей осы қағазға
Датын жазды көлдей қып.
Әуелден-ақ тағдырымыз алағай да бұлағай,
Сен ешкімге қарамай,
Ештеңеге қарамай,
Көшің түзе!
Бұқараңды баста, кел.
Азаппен кел, тозақпен кел,
Қаш та кел,
Ұрым-Қырымаста кел.
Көшің түзе!
Күтпесе де ұлығы,
Көзі төрт боп тосқан ел.
Көрсек – бірге,
Туған елдің тойында
Бостандықтың шәрбатдәмін татайық.
Өлсек – бірге,
Туған жердің сайында
құшағымыз ажырамай жатайық!
Астана
25.08.2014.
