I бөлім Бала Жәнібек Зеңгір көкті қан қызыл түске малындырған қашқын күн жүзі қызара заңғар тау артына жасырынды. Мөлдіреген бейкүнә аспанды қанға бөктіргеніне өкіне ме, соңғы рет болса-дағы көз ұшынан жер бетіне өртене сығалады. Бердәулет үшін бүгінгі күн ғасырдан да ұзақ көрінді. Келіншегі босана алар емес. Таң азанынан бері толғатып […]
Елге есті ер керек! (І.Жансігүров.) Қара бұлт көшкіндеп барып ұялас қасқырдай күнбатысқа ұйлықты. Қарбарқын тартқан күңгей батыс зәре құты жоқ еді қалтырап бара ма? Иә тоңған, дүние тоңған мына есірік желден де, түреңсіз қапырық күннен де… Асып сасып асыққан адамдар да тоңған. Қалшылдап иегінен сыпырыла берген шекпенін көтеруге […]
Біз ұзық жол соғып Әулиебұлаққа, батыр бабаның жатқан жеріне таң ата жеттік. Бұлақ басына келіп тоқтаған көліктен жасы бестен енді асқан егіз ұлыдарым Керей мен Жәнібек түсе сала анадайда тұрған батырдың ескеткішіне қарай тұра жүгірісті. Шеше! Шеше! Мені шақырған атам әне тұр… алақай… ата… ата… Кесенеге қарай тұра жүгірген балаларымның […]
-Тарт қолыңды жауыз! Жеріме салған жезтырнағың жүрегіме сұққан қара найзаңмен бірдей. Бабамнан қалған байтақ далаға, атамнан қалған әппақ далаға араныңды ашқаның- жел сылаған маңдайымды, күн сүйген кеудемді басқаныңмен бірдей. Көшіп келген капірге, қаңғып келген Қытайға атамның қаны, анамның жасы тамған қасиетті жерді қолымнан бере алмаймын. Бұл ашулы қарияның, ашынған […]
Бөрілі көш Алматыда тумағаныммен, тұрғаныма ұзақ болғасын осы жердің тұрғыны саналып кеткенмін. Сонымен Алматыдан Шығыстағы кешегі батыр бабам Жәнекемнің жатқан жері Қалба тау өңіріне көшіп келген туысқандарыма есендесіп барып қайтпақ болғанмын. Алматы-Семей пойызна мініп қолымдағы шағын дорбамды жайғастырып енді отыра бергенімде менің жаныма артынып – тартынған ауыл ақсақалы келіп жайғасты. […]
(Хикая) Төрт төңірек түгел қып-қызыл күрең реңге боялған… Көз алды бұлдыр бұлттай түнеріп, анық ештеңе көрінбейді. Кейде түтін секілді, кейде тұман… Үміт. Жо-жоқ кейде күмән… Қас қарайған алакеуім сәт пе? Қараң-құраң әлем-тапырық елестер… ақыреттің ақ кебіні секілді желмен бірге желбіреп, ақтүйенің шудасындай желкілдеген… Ақ буалдыр аппақ бозамық. Қолы қалтырап атаукересін […]
” Еліне ұран болған, ер Жәнібек” Дүниеде,тарихта ер елден аттық ел бар ма?!Ер жолымен өткен елдердің тарихынан сұлу тарих бар ма?!Елін “ел екен “дегізіп өткен ұлдарға өлім бар ма,сірә да?! […]
(эссе) Абай атындағы ҚазҰПУ доценті Сарқытқан Қастер Осы суреттерге қараған сайын, өмірімнің ең бір шуақты күндерін еске аламын… Шамасы осыдан жиырма жыл бұрын болса керек, мен ол кезде, Қытай Халық Республикасының, Шынжаң өлкесі, Күйтунь қаласында орналасқан Іле қазақ автономиялы облыстық оқу-ағарту институтында, география (жағырапия) кафедрасында […]
Арыстан көл Мейіржан Әуелханұлы (Ер Жәнібек Бердәулетұлының рухына) Манаураған даланың алыс көкжиегінен құлаған күн сәулесі омыраулаған атша сай тағанын жауып бара жатқан көлеңкенің табанында тапталып қалып жатыр. Іңірдің түсін тау аңғарынан соққан жел суытып тұр. Айнала маңда ұйый бастаған қараңғылыты сол реңге үйірлесе қалған көз таратып жібергендей. Өрістен малдың да […]
Абақтан Ер Жәнібек батыр шыққан, Дұшпанның талай жерде туын жыққан. Халықты батыр менен бай бастайды, Қарсыласқан жауларын жерге тыққан. Тең болып азғана ауыл қалың елге, Именіп бәрі-дағы төмен бұққан. Рухына құран оқып бағыштамай, Ұрпағы не болады соны ұмытқан. А. Апашбайұлы РУХТЫҢ ОРАЛУЫ Бапай Ұлан. Алтайдың ту желкеңді […]
|
|
Соңғы пікірлер