Қолына қалам ұстаған адамға уақыттың өзі «Жаз, жаз» деп пайдалы бұйрық беріп тұратын сияқты. Үлкен әдебиеттердің ықпалы ма, жоқ әлде ізденістің нәтижиесі ме, қазір поэзиямыз бен прозамыз қатар өсіп келеді. Бірін-бірі қуалап келеді, кәдімгі Мағжанның «Толқынды толқын қуады» дегеніндей. Проза жазып жүрген жастардың тебінін байқау үшін, олардың не жазып […]
Уақап Қыдырханұлы 1933 жылы Шығыс Қазақстан облысы Зайсан ауданы Ақарал ауылында дүниеге келген. Кезіндегі Қызыл армияның қыспағынан жер аударылып, 1933-1955 жылдары Шығыс Түркістанда тұрған.
Барлық Аналардың, Арулардың 8 наурыз халықаралық мерекесіне арнаймын!
Мерекелеріңіз құтты болсын!!
Талапбек АЗАНБАЙ
Алтай тауы барша таудың бабасы Қарт Алтайым, тау бабасы жал – құздар, Жер көтермес жерден ауыр қайғың бар . Жүрегімнің ашты зарын қозғайды, Қара түнді қалжыратқан байғұздар. Қоңыр таудың қасыса жел арқасын, Ескірмейді ескі әуенім _ жартасым. Қоңыр кеште күңіреніп қобыз үн, Қоғалы Ертіс , алысқа жол тартасың. […]
Бірнеше шақырым қара жолды әрең дегенде артта қалдырып, тепсеңге шыға келгенінде алдынан шағын ауылдың сұлбасы көрінді. Ауыл көрінген соң, одан ары жүруге жүрегі дуаламай, бой жазып алмаққа машинадан түсті. Ауылдан шыққан ескі тас жол да тура осы арадан қарақотырланып барып ақырласады екен. Екі қолын құлаштай керіп есінеп, айналаға қарады. Ойлы […]
Есенғали Раушановтың «Шықтың өлуі» атты өлеңі сонау тоқсаныншы жылдардың аяғынан бері қарай оқырман қауымға таныс. Жұрт жүрегінен орын алып, сана түкпіріне сақталып қалған өлең. Мұнда ақын таң мен түннің арасындағы қас-қағым сәттегі шықтың жоғалу сәтін, өз сөзімен айтқанда «Түні бойы көз ілменген мөлдірліктің, Ақ пен Қызыл арасындағы» өлімін және оның […]
Ешбір егей ашпастан жанға сырын, Жоғалмаған мұрада бар ма шығын. Жатқан мынау аузы ашық аңырайып, Ескі мола куәсі сан ғасырдың. Жел мұжып жеп мүрдеңді кемірсе де, Болған еді бақытты өмір сенде. Ұлы өлкем деп ұрандап жанын қиған, Бабаларым емессің тегін пенде. Талай сартаң атырып кезінде ерен, Ері бар ма ел […]
Әлқиса Десек те бір ризық келмес тегін, Алар жылдан еншім бар сенде менің. Түсіп қалған Азанбай түкіргенде, Туған соңғы аузынан кенжесі едім. Атын атап әкені «аға» дедім, Бұл дәстүрді біледі саналы елім. Немересін басатын бауырына, Өткен бабам не деген дана менің. Бір ауылда ерке өстім желік қуып, […]
Құрмантай Нүсіпұлы. 1963 жылы ҚХР, Алтай аймағына қарасты Буырылтоғай ауданының Қарамағай ауылында туған. 2005 жылы тарихи отанына қоныс аударған. Қазір ШҚО Тарбағатай ауданы, Ақжар ауылында тұрады. Өлеңдері мерзімді басылымдарға басылып, Тарбағатай ақындарының алманағына кірген. Ақжар ауылы қоғамдық кеңесінің мүшесі. «Шынайы сый халқыма» атты жыр жинағының иесі. Дастанбыз Азулымыз, ақылдымыз, асқанбыз, […]
Ақпандағы арпалыс Айналам толы ақ шаңыт, Бір сәуле көзге ілікпей, Сапарға барам аттанып, Атыма мініп сүліктей. Тарылтып мүлдем тынысты, Ақпанның бұлдыр тұманы. Уайымдай боп жымысқы, Кеудеме шөгіп тұрады. Жанарын тігіп жалтаңға, Қайшылап қамыс құлағын. Аршындап алға тартады, Астыма мінген пырағым. Бұлыңғыр мынау кеш – ерек, Сездірмес тірлік […]
|
|
Соңғы пікірлер